Nationale bahá’í-conventie 2025

Het is een stralend weekend eind april: in de bosrijke, zonnige omgeving van Groesbeek vinden we een zaal met ruim honderd aanwezigen die daar in stilte en rust zitten: één voor één wordt er een naam opgelezen. De genoemde persoon loopt vervolgens in kalmte naar een grote doos, waarin zij of hij een stembiljet legt. Wie zijn deze deelnemers? Ze komen uit het hele land en zijn opvallend divers in leeftijden of achtergrond. En wat bindt deze mensen, wat is hier gaande?

We zijn getuige van de nationale conventie, een vast onderdeel van het bahá’í-verkiezingsproces. Tijdens deze jaarlijks terugkerende bijeenkomst worden de negen leden van de Nationale Geestelijke Raad gekozen en voor een jaar vormen zij het nationaal bestuur van dit jonge wereldgeloof in ons land. 

De verkiezing zelf en alles daaromheen, vindt plaats in een vreugdevolle en spirituele sfeer. Bahá’ís beschouwen deelname aan dit verkiezingsproces namelijk als een heilige handeling. Essentieel voor de gezondheid van de gemeenschap die geen geestelijkheid of voorgangers kent. Dit gebeurt door afgevaardigden die eerder zijn gekozen tijdens districtsconventies in het hele land.

Als we verder inzoomen op dit proces, zien we een totale afwezigheid van nominaties of campagnevoering, en het gebruik van geheime stemming. En op het moment dat de individuele stembiljetten worden ingevuld, is er een eerbiedige en meditatieve sfeer in de zaal. De gedelegeerden worden namelijk aangespoord om alleen díe namen te overwegen van degenen die bepaalde eigenschappen bezitten. Denk aan kwaliteiten als: onbetwiste loyaliteit, onbaatzuchtige toewijding, een goed-getrainde geest, erkende bekwaamheid en rijpe ervaring. 

Ditzelfde weekend worden er in bijna elk land ter wereld conventies gehouden: van Suriname tot Samoa, van Congo tot Canada en van Maleisië tot Malta. Deze Geestelijke Raden – die dit jaar in meer dan 180 landen werden gekozen – houden toezicht op de zaken van betreffende nationale bahá’í-gemeenschappen. 

Gedurende het weekend zijn er met de afgevaardigden veel gesprekken waarin ervaringen worden uitgewisseld. Zo verkennen zij samen inzichten die voortkomen uit de vele inspanningen die overal worden gedaan. Denk daarbij aan activiteiten die gericht zijn op sociale transformatie, zoals educatieve programma’s voor alle leeftijden. Zo worden overal waar bahá’ís actief zijn kinderklassen gegeven waarin kinderen – bahá’ís en kinderen van andere of niet-religieuze achtergronden –  wordt geleerd over goede eigenschappen als rechtvaardigheid, vriendelijkheid, vreugde en hoop. Voor alle leeftijden  – kinderen, jeugd, jongeren en volwassenen – zijn er lokale activiteiten die erop gericht zijn om te leren over hoe we kunnen bijdragen aan gemeenschapsopbouw.

Terug naar die zaal: alle stemmen zijn geteld en de leden van de nieuw-gekozen Nationale Raad worden bekendgemaakt. In een houding van nederigheid staan deze gekozen leden voor de aanwezigen in de zaal en ontvangen zij een aanmoedigend applaus. Een kort woord wordt gedaan door degene met de meeste stemmen.

Gedurende de twee etmaal van beraadslagingen wordt er door de aanwezigen veel uitgewisseld en inzichten gedeeld rond diverse hoofdthema’s. Eén van de gedelegeerden noemde bijvoorbeeld: “Bahá’ís in onze stad worden steeds meer door andere groepen beraadslaagd of gevraagd om mee te denken. Daarnaast is het ‘Bureau Public Affairs’ een gesprek gestart over wat het betekent om een Nederlander te zijn.”

Deelnemers gaan na afloop terug naar hun gemeenschappen met hernieuwde focus en energie. Daarnaast met een gevoel van urgentie. Want in een tijd waarin we polarisatie en onenigheid in de samenleving zien toenemen, streven bahá’ís ernaar om juist nog meer bij te dragen aan eenheid en verheffende gesprekken. Te leren hoe steeds meer mensen betrokken kunnen raken bij opbouwende activiteiten. Of onze huizen open te stellen, zoals ons voorbeeld ‘Abdu’l-Bahá maar dan honderd jaar geleden al noemde: 

“Mijn huis is het huis van vrede. Mijn huis is het huis van vreugde en verrukking. Mijn huis is het huis van gelach en uitgelatenheid.  Wie ook door de poorten van dit huis naar binnen gaat, zal zeker met een verheugd hart naar buiten gaan.”