DEN HAAG, 5 juni 2023 – De Baha’i International Community (BIC) lanceert vandaag de intensieve fase van de #OurStoryIsOne-campagne en kondigt hiervoor een speciale website en Instagram-pagina aan. #OurStoryIsOne is een wereldwijde campagne ter gelegenheid van de 40e verjaardag van de executie van 10 bahá’í-vrouwen in Shiraz, Iran, die werden opgehangen vanwege hun geloof in een geloof dat gelijkwaardigheid, rechtvaardigheid en eerlijkheid promoot. De executies veroorzaakten een wereldwijde golf van steun voor de vervolgde Iraanse bahá’í-gemeenschap.

De campagne heeft deze verjaardag opgedragen aan alle vrouwen in Iran, ongeacht geloof en achtergrond, die hebben bijgedragen aan de lange strijd voor gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen, waarbij wordt opgeroepen tot artistieke inhoud om zowel deze 10 vrouwen van Shiraz als alle vrouwen in Iran, te eren.

Na hun arrestatie en gedurende zes maanden voorafgaand aan hun executie, werden de 10 vrouwen geconfronteerd met wrede ondervragingen, martelingen en mishandeling in een poging hen te dwingen hun geloof te herroepen. Hen werd gevraagd te kiezen tussen hun geloof of hun leven. Ze kozen ervoor om te staan voor gelijkwaardigheid en rechtvaardigheid.

“De moeizame weg naar gelijkwaardigheid van man en vrouw  in Iran is de afgelopen decennia door talloze vrouwen bewandeld. Die weg is gemarkeerd door de offers van degenen die ervoor kozen om zelfs hun hele leven voor hun principes te staan”, zegt Simin Fahandej, vertegenwoordiger van de BIC bij de Verenigde Naties in Genève.

“We roepen ambtenaren, maatschappelijke organisaties, prominente personen, beroemdheden en het publiek op om deel te nemen aan de campagne, in bijdragen hoe klein of groot ook, om alle vrouwen in Iran te eren.”

Er is ook een nieuw gedeelte van de website Archives of Baha’i Persecution in Iran gemaakt om alle beschikbare documenten over de 10 vrouwen te verzamelen, waaronder, om slechts enkele voorbeelden te geven, brieven aan hun families, waaronder enkele geschreven vanuit de gevangenis, persoonlijke foto’s, gevangenisdocumenten en ander archiefmateriaal.

De bijdragen stromen al binnen; sommige mensen delen ze rechtstreeks online, terwijl anderen ze naar het e-mailadres van de campagne sturen naar publicaffairs@mail.bahai.nl of ourstoryisone@bic.org (internationaal). De creatieve bijdragen omvatten liedjes, podcasts, schilderijen, gedichten, grafische kunst, wandtapijten en vele andere vormen van ondersteuning, ter ere van deze 10 vrouwen en alle vrouwen in Iran.

“We zijn diep geraakt door de steun dat we al hebben gekregen voor de campagne”, voegt mevrouw Fahandej toe. “De steun laat zien dat de gezamenlijke oproep om de strijd van Iraanse vrouwen voor gendergelijkheid te zien als onderdeel van hetzelfde verhaal dat iedereen aanspreekt. We zijn allemaal diep met elkaar verbonden, ons verhaal is met elkaar verbonden en we bewandelen dezelfde weg naar de gedeelde waarde van gendergelijkheid, die tegenwoordig een van de meest prominente oorzaken in Iran is geworden. Het verhaal van de 10 bahá’í-vrouwen was een hoofdstuk in het zich ontvouwende verhaal van de veerkracht en opoffering van Iraanse vrouwen voor gelijkheid. Vandaag de dag kunnen we in het bloed, de tranen en de wonden van duizenden jonge vrouwen in Iran die op zoek zijn naar gelijkheid echo’s zien van het onrecht dat de 10 vrouwen van Shiraz hebben geleden, wier tragische dood het leven van velen heeft geraakt.”

In een podcast-interview door de Britse persoonlijkheid Russell Brand met de Iraans-Britse komiek Omid Djalili, uitgezonden voor de elf miljoen volgers van Brand, bespraken zij de nalatenschap van de 10 bahá’í-vrouwen in Shiraz.

Djalili, die zei dat toen de ophangingen plaatsvonden, het “me tot in mijn kern schokte”, vertelde Brand dat de 10 vrouwen was gevraagd hun overtuigingen te herroepen, of te “liegen over het willen van een betere wereld” en over “geloven in de gelijkheid van mannen en vrouwen”, maar dat elk van hen had geweigerd. Hij voegde eraan toe dat ze “hun leven hebben opgegeven voor een idee… zij gaven liever hun leven” dan te liegen over hun overtuigingen. Hun verhaal, zei hij, heeft de vrouwen van vandaag “geïnspireerd” om hetzelfde pad te bewandelen.

Er worden ook liedjes geproduceerd door professionele zangers in verschillende landen en in verschillende talen met de boodschap dat “ons verhaal één is”, “our story is one”.

Er worden ook herdenkingsbijeenkomsten georganiseerd in landen en regio’s over de hele wereld. Op 21 juni wordt in Londen een internationaal evenement op hoog niveau gehouden met vertegenwoordigers van de Verenigde Naties, internationale maatschappelijke organisaties, vooraanstaande mensenrechtenadvocaten, overheidsfunctionarissen en de media. Drie bahá’í-huizen van aanbidding – of tempels – zullen grote evenementen houden in Australië, Duitsland en de Verenigde Staten met ambtenaren, hoogwaardigheidsbekleders en de media. In Zweden organiseert de vice-burgemeester van Stockholm, Anders Österberg, samen met de bahá’í-gemeenschap van het land een herdenkingsbijeenkomst in het stadhuis van Stockholm, de locatie van het Nobelprijsbanket.

Jongeren over de hele wereld zijn geïnspireerd door het verhaal van de 10 vrouwen en alle vrouwen van Iran en hun toewijding om op te komen voor hun overtuigingen. Zo produceert een jongerengroep in Oostenrijk een koorstuk, terwijl andere jongeren in het land een nieuw lied over de 10 vrouwen voorbereiden. Jongeren in Chili hebben een door hen geproduceerd theaterstuk opgevoerd over het leven van de 10 vrouwen en zullen het stuk uitvoeren voor meer groepen, waaronder overheidsfunctionarissen, maatschappelijke organisaties en prominente personen. In Australië plant een First Nations-gemeenschap bijdragen aan de campagne ter ere van de 10, evenals mensen in buurten waar gelijkwaardigheid van man en vrouw een relevant onderwerp is voor hun gemeenschap. In verschillende andere landen worden kunstwerken en muziek voorbereid. Ook in Nederland zijn er al allerlei creatieve initiatieven gaande!

Er worden ook documentairefilms over de vrouwen geproduceerd door prominente nieuwszenders, evenals korte video’s die op 18 juni worden uitgezonden.

Een van de liedjes in het Perzisch heeft krachtige teksten waarin staat: “Ons verhaal is er een/het verhaal van dansen ondanks pijn/het verspreiden van de zaden van bloemen en het overwinnen van onderdrukking.” Tot de reeds geleverde bijdragen behoren ook een video over de vrouwen, veel schilderijen, bijvoorbeeld een werk waarop de vrouwen worden afgebeeld die na executie worden gedragen door “vrijheid, gelijkheid en eenheid”, talrijke gedichten, grafische kunst, wandtapijten en potloodtekeningen van de vrouwen, een lied over kalligrafie en andere voorbeelden.

De campagne duurt een jaar en roept gedurende de komende 12 maanden op tot artistieke bijdragen. De meest intensieve fase begint nu en duurt in juni, wanneer er elke dag berichten en bijdragen worden geplaatst, met als hoogtepunt een Twitterstorm op 18 juni.

“We roepen iedereen op om zich bij de campagne aan te sluiten en te laten zien dat we samen zullen werken aan onze inspanningen om gelijkwaardigheid in Iran te bereiken”, voegt mevrouw Fahandej toe. “Bijdragen kunnen bestaan uit liedjes over de 10 vrouwen, korte video’s over hun leven, herinneringen aan de vrouwen zelf, grafische kunst, geschreven werk, posts op sociale media of openbare evenementen en gedenktekens, ter ere van de langdurige strijd en inspanningen voor gelijkwaardigheid in Iran.”

“De ontroerende verhalen van deze 10 vrouwen, en elke vrouw in Iran, stimuleren ons allemaal om hun nagedachtenis te eren, waar we ook zijn, hoe bescheiden of belangrijk de artistieke bijdragen of steunbetuigingen ook zijn. Laten we samen naast hen staan en laten zien dat we ongeacht geloof en achtergrond onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn en dat we onze stem zullen laten horen totdat onze gedeelde idealen gerealiseerd zijn.”

Achtergrond

Op 18 juni 1983 werden 10 bahá’í-vrouwen, de meesten van in de twintig, onder wie een jong meisje van 17 en een vrouw van in de vijftig, geëxecuteerd door ophanging op Chowgan Square in Shiraz omdat ze hadden geweigerd hun geloof af te zweren. Deze schokkende gebeurtenis stuitte op consternatie en verontwaardiging bij mensenrechtenorganisaties en gewone mensen over de hele wereld.

Twee nachten daarvoor werden zes bahá’í-mannen (waarvan sommigen familieleden van deze 10 vrouwen) op datzelfde plein geëxecuteerd. In de jaren na de Islamitische Revolutie van 1979 werden meer dan 200 bahá’ís geëxecuteerd door de Iraanse autoriteiten. De moorden stopten pas na internationale verontwaardiging, maar de vervolging van de bahá’ís in Iran gaat tot op de dag van vandaag ongestraft door.

De 10 vrouwen werden in oktober en november 1982 gearresteerd. Velen werden eerst vastgehouden in de Sepah-gevangenis en daarna overgebracht naar de Adelabad-gevangenis. Ze werden onderworpen aan harde ondervragingen en martelingen door de Revolutionaire Garde in een poging hen te dwingen hun geloof te herroepen. Hen werd het recht op een advocaat ontzegd, een proces in een openbare rechtbank werd geweigerd en uiteindelijk werden ze door de sharia-rechter van Shiraz veroordeeld tot executie door ophanging op beschuldiging van ‘zionisme’, ‘spionage voor Israël’ en het geven van morele opvoedingslessen aan kinderen.

Elk van deze vrouwen werd verschillende keren met geweld bedreigd om hen over te halen hun geloof te verloochenen en zich tot de islam te bekeren, om zo aan executie te ontsnappen, maar geen van hen stemde ermee in de verklaringen te ondertekenen die de autoriteiten voor hen hadden opgesteld. Op 18 juni 1983 werden ze in het geheim naar Chowgan Square gebracht en werden ze één voor één en opgehangen. Hun families werden niet eens op de hoogte gebracht van hun dood, hun lichamen werden niet teruggegeven aan hun families en ze kregen geen waardige begrafenissen met religieuze rituelen. Er wordt aangenomen dat ze door de autoriteiten zijn begraven op de Baha’i-begraafplaats in Shiraz, die later werd gesloopt en omgevormd tot een “cultureel en sportgebouw” in 2014.

De vrouwen die op deze datum werden geëxecuteerd zijn:

• Mona Mahmoudnejad, 17;
• Roya Eshraghi, 23, geëxecuteerd tegelijk met haar moeder Ezzat-Janami Eshraghi;
• Simin Saberi, 24;
• Shahin (Shirin) Dalvand, 25;
• Akhtar Sabet, 25;
• Mahshid Niroumand, 28;
• Zarrin Moghimi-Abyaneh, 29;
• Tahereh Arjomandi Siyavashi, 30. Haar man, Jamshid Siavashi, was twee dagen eerder geëxecuteerd;
• Nosrat Ghufrani Yaldaie, 46. Haar zoon, Bahram Yaldaie, was twee dagen eerder geëxecuteerd;
• Ezzat-Janami Eshraghi, 57, samen met haar dochter Roya, 23. Haar man, Enayatullah Eshraghi, was twee dagen eerder geëxecuteerd.

Bron: https://www.bic.org/news/ourstoryisone-campaign-gathers-momentum