DEN HAAG, 5 november 2018 (BWNS) – Het nastreven van wereldwijde vrede en veiligheid vereist een transformatie in de hedendaagse systemen van mondiaal bestuur en haar machtsdynamiek. Het vereist de deelname van alle leden van de mensheid. Deze conclusies werden geuit in een breed scala aan presentaties tijdens de ‘Bahá’í-leerstoel voor Wereldvrede’ conferentie over wereldwijde vrede en veiligheid, gehouden op 16 en 17 oktober aan de Universiteit van Maryland, College Park in de Verenigde Staten.
Hoda Mahmoudi (tweede van rechts) bekleedt de bahá’í-leerstoel voor Wereldvrede aan de Universiteit van Maryland, College Park. De bahá’í-leerstoel organiseerde recent een conferentie die academici en mensen uit het veld, vanuit een scala aan achtergronden, bij elkaar bracht om opkomende inzichten te delen over het bereiken van wereldvrede en veiligheid.
‘Het streven naar vrede moet voor onbepaalde tijd worden voortgezet, omdat de barrières groot en complex zijn’, zegt Hoda Mahmoudi, die de bahá’í-leerstoel bekleedt. ‘We moeten het denken vernieuwen in dit proces. We moeten het bewustzijn verhogen bij deze complexe onderneming. We moeten meer gelijkgestemde mensen bij elkaar brengen om ideeën en essentiële strategieën te verkennen.’ ‘Nu het derde decennium van de tumultueuze, snel veranderende 21e eeuw nadert’, zo voegt dr. Mahmoudi eraan toe, ‘is het bevorderen van een dieper begrip van vrede noodzakelijk’.
Via toespraken en paneldiscussies, waarvan video’s online beschikbaar zijn, concentreerde de conferentie zich op vijf thema’s die de voorzitter beschouwde als cruciaal om de uitdaging van wereldwijde vrede en veiligheid te kunnen begrijpen: leiderschap en bestuur, vrede en technologie, gendergelijkheid, menselijke aard en structurele ongelijkheden.
‘Om oorlogsgeweld te beëindigen, moeten we onze kijk op en het bouwen van vrede veranderen’, zegt Severine Autesserre, hoogleraar politicologie aan de Universiteit van Columbia. Ze concentreerde zich op succesverhalen van vredesopbouw in landen die leden onder langdurige conflicten, met bijzondere aandacht voor de kenmerken van effectieve interventies van buitenaf, zoals nederigheid, flexibiliteit, een lerende houding en oprecht respect voor de lokale bevolking.
‘Uiteindelijk hebben veel succesvolle voorbeelden van vredesopbouw in de afgelopen jaren innovatieve basisinitiatieven ondersteund die werden geleid door lokale mensen en soms geholpen door buitenlanders’, zei dr. Autesserre.
Valentine Moghadam wees op het werk van womanstats.org, een onderzoeksproject dat de relatie tussen de status van vrouwen en de veiligheid en stabiliteit van een staat benadrukt. ‘Verbetering van de status van vrouwen’, zo betoogde dr. Moghadam, ‘is essentieel voor het bereiken van een vreedzame wereld’. ‘De mate van gelijkheid van vrouwen binnen landen is de beste voorspeller van hoe vredig of conflictueus die landen zijn’, zei dr. Moghadam, hoogleraar sociologie en internationale betrekkingen aan de Northeastern University. ‘Naar verwachting zal de toename van gendergelijkheid een trapsgewijs effect hebben op de veiligheid, stabiliteit en veerkracht binnen een land en internationaal’.
De bahá’í-leerstoel voor Wereldvrede organiseerde een conferentie over de uitdaging van wereldvrede en veiligheid op 16 en 17 oktober jl. aan de Universiteit van Maryland, College Park. Margarita Quihuis, een medebestuurder van het Peace Innovation Lab aan de Universiteit van Stanford, sprak over het belang van de waarden achter technologie in een van de hoofdtoespraken van de conferentie.
Een aantal toespraken benadrukte ook de noodzaak van structurele veranderingen in het mondiale systeem gedurende het bouwproces aan een vreedzame wereldbeschaving. W. Andy Knight, van de Universiteit van Alberta, beschreef hoe beslissingen en instellingen die de wereldorde bepalen sinds het midden van de 20e eeuw ‘bevroren zijn in de tijd’. ‘Tegenwoordig blijken veel van deze instellingen die in de periode na de Tweede Wereldoorlog zijn ontstaan gebrekkig, inefficiënt, ineffectief en grotendeels irrelevant te zijn. Vooral als het gaat om het handhaven van vrede en veiligheid, zijn veel van deze organisaties top-down zonder veel inbreng van onderop’, merkte dr. Ridder op, hoogleraar in de politicologie. ‘Dus is het tijd voor nieuw denken over global governance, vooral in dit tijdperk van turbulentie en wanorde’.
Een hieraan gerelateerd punt werd ingebracht door Craig Murphy, hoogleraar politicologie aan het Wellesley College, die sprak over de noodzaak van meer gelijkheid en ‘intensieve samenwerking’ om mondiale problemen aan te pakken. ‘Onze global governance-tools zijn niet geschikt voor het doel’, betoogde dr. Murphy. ‘We worden geconfronteerd met een aantal wereldwijde problemen die niet kunnen worden opgelost zonder transnationale en grondige samenwerking’. Een enorme uitdaging, zo stelde hij, is dat het huidige systeem van mondiaal bestuur is geworteld in een patriarchale basis die teruggaat tot de vroegste beschavingen, waarin oorlog en plundering centraal staan. Het systeem heeft daarom inherente beperkingen. ‘Als we dit probleem echt willen oplossen en dat is wat we allemaal moeten doen’, aldus dr. Murphy, ‘dan moeten we een politiek van brede en complexe solidariteit hebben langs alle lijnen van ongelijkheid. En dit is iets dat voor ons allemaal geldt’.
Transformatie was ook een thema in de toespraak van Sheryl Lightfoot, universitair hoofddocent van zowel First Nations en Indigenous Studies, als politicologie aan de Universiteit van British Columbia. Dr. Lightfoot benadrukte hoe de Verklaring van de Verenigde Naties inzake de Rechten van Inheemse Volkeren, aangenomen in 2007, een belangrijke mondiale prestatie was die het wereldwijde mensenrechtensysteem fundamenteel uitdaagt. ‘Het erkennen en accommoderen van inheemse rechten is een weg naar vrede en gerechtigheid en meer begrip in de samenleving. Het zijn niet de staten waar het om gaat. Het zijn niet de samenlevingen die in het geding zijn. Het zijn de oude koloniale doctrines en gebruiken en discoursen en de manieren van zakendoen die moeten worden uitgeroeid en opnieuw ontworpen’, verklaarde dr. Lightfoot.
Veel deelnemers reageerden op de diepgaande verkenning van de centrale thema’s en hun acute relevantie voor de toestand van de wereld van vandaag. Dr. Mahmoudi sprak de hoop uit dat deelnemers aan de conferentie en degenen die online de video’s bekijken, inzicht krijgen in het vredesproces: ‘kennis is zo belangrijk als katalysator voor het transformeren van het individu, de maatschappij en uiteindelijk de wereld’.
De bahá’í-leerstoel, opgericht in 1993, bestudeert en draagt bij aan het wereldwijde gesprek over vrede. Het afgelopen jaar organiseerde de leerstoel een reeks lezingen gericht op structureel racisme en de diepere oorzaken van vooroordelen. Deze serie wordt voortgezet op 6 november met een paneldiscussie om te zoeken naar oplossingen voor stelselmatig racisme.
