DEN HAAG, 26 maart 2018, (BWNS) – Tijdens een historische gebeurtenis op 21 maart jl. werd het ontwerp voor het nationale bahá’í Huis van Aanbidding in Papoea-Nieuw-Guinea (PNG) onthuld. Dit Huis van Aanbidding zal een van de twee nationale bahá’í-tempels worden, die in de komende jaren in de wereld zullen worden gebouwd, hetgeen een nieuwe mijlpaal voor de bahá’í-wereldgemeenschap betekent.
Ongeveer vijfhonderd mensen verzamelden zich op het tempelland in de hoofdstad Port Moresby om deze unieke gelegenheid, die werd gevierd op Naw-Rúz – het bahá’í nieuwjaar, te markeren.
Het ontwerp van het nationale bahá’í Huis van Aanbidding in Port Moresby, Papoea-Nieuw-Guinea
Traditionele muziek en dans van vertegenwoordigers uit verschillende regio’s van het land bezielde de viering met vreugde en opwinding. Een groep uit het dorp Madina, de thuisbasis van de eerste inheemse bahá’í in PNG, voerde een heilige dans uit om de bijzondere gelegenheid te markeren.
Het programma begon met het zingen van een bahá’í-gebed door een klein jongerenkoor. “Vanuit de hoger gelegen plek, uitkijkend op de Waigani vallei, de gebouwen en het handelscentrum in de verte, en het gewaarworden van de koele bries in de hitte van de dag, werden deze woorden van God inderdaad diepgevoeld”, beschreef een van de deelnemers.
Na een verheffend meditatief programma gaf de secretaris van de Nationale Raad van PNG een presentatie over het concept van een Huis van Aanbidding. “In de Bahá’í-geschriften wordt het Huis van Aanbidding beschreven als een collectief centrum van de samenleving om hartelijke genegenheid te bevorderen,” zei de nationaal secretaris Confucius Ikoirere in zijn openingswoorden. “Het is een universele plek van aanbidding, open voor alle inwoners van een plaats, ongeacht hun religie, achtergrond, etniciteit of geslacht”. Dhr. Ikoirere sprak ook over de betekenis van de tempel voor gemeenschapsopbouw en hoe deze de samenhang laat zien tussen dienstbaarheid en aanbidding en uniek is in de annalen van religie.
Rodney Hancock, oorspronkelijk afkomstig uit Nieuw-Zeeland en een van de twee personen die in de jaren vijftig het Bahá’í-geloof naar PNG brachten, werd gevraagd om het tempelontwerp voor het publiek te onthullen.
Een groep vrouwen uit Mount Brown zong een lied in hun traditionele taal, beschrijvend hoe hun voorvaderen en moeders het Bahá’í-geloof hadden aanvaard en zeiden dat ze niet wisten wat het geloof zou brengen, maar dat het wonderlijke ontwikkelingen teweeg zou brengen in de toekomst. Terwijl men wees naar de prachtige weergave van hoe het Huis van Aanbidding eruit zal zien, zei de groep dat ze nu begrepen wat hun voorouders hadden bedoeld.
De nationale tempel zal een capaciteit hebben van 350 zitplaatsen
Het team van architecten, dat bestond uit de inheemse architecten van PNG Henry Lape en Saeed Granfar, sprak ook het publiek toe. Ze legden uit dat het “zoeken naar een universeel thema” voor de tempel “een grote uitdaging was in een land met meer dan 700 verschillende culturele groepen.”
“Een sierlijk beeld dat ons keer op keer opviel was de kunst van het weven”, vervolgden de heren Lape en Granfar in hun toespraak. “In het traditionele dorpsleven, dat vandaag de dag nog steeds bestaat en levendig is in Papoea-Nieuw-Guinea, net zoals in stedelijke huishoudens, worden geweven vlakken en voorwerpen in overvloed gevonden. Het is een beeld dat voor velen van ons dicht bij huis staat, een functionele en innig verbindende prachtige kunstvorm waarmee we dagelijks omgaan.”
De bespiegelingen van de architecten hadden ook betrekking op hoe het Huis van Aanbidding een ruimte zal zijn waar de mensen van PNG zich kunnen verenigen in de aanbidding van God en inspiratie kunnen vinden om de mensheid samen te dienen. “Het weversambacht is te vergelijken met het proces van opbouw van eenheid in verscheidenheid. Individuele draden komen samen om iets oneindig sterker te maken dan de samenstellende delen van het object en het geheel is afhankelijk van de bijdragen van elke afzonderlijke draad”.
Het Huis van Aanbidding zal een capaciteit hebben van 350 zitplaatsen. De negen zadeldakvormige ingangen weerspiegelen een traditionele structuur die wordt geassocieerd met het heilige in verschillende grote delen van het land.
