Den Haag, 4 maart 2015 (BWNS) – De campagne ‘Onderwijs is geen misdaad’ bracht op vrijdag 27 februari jl. 1.100 mensen bijeenkwamen in het Ace Hotel in Los Angeles om de bahá’ís die in Iran niet tot het hoger onderwijs worden toegelaten een hart onder de riem te steken.
“Education is Not a Crime – Live 2015”, was een hoogtepunt in de “Education is Not a Crime” campagne die in november 2014 werd gestart door Maziar Bahari, een Iraans-Canadese journalist en filmmaker, die zelf in 2009 gevangen zat in Iran. Hij maakte de film ‘To Light a Candle’ en raakte daardoor geïnspireerd om de campagne op te zetten. De film belicht de constructieve veerkracht van de bahá’í-jongeren in Iran, die een sterke wens hadden om hoger onderwijs te volgen, maar die toegang tot de universiteit werd ontzegd door de autoriteiten vanwege hun geloof. Het lukte hen om een eigen instituut te ontwikkelen (BIHE, Bahá’í Institute for Higher Education), dat opleidingen aanbood op universitair niveau.
Acteur Rainn Wilson en filmmaker Maziar Bahari
Gedurende het afgelopen weekend werd de film op meer dan 300 plaatsen vertoond: van de Antipodeneilanden tot Canada, van het Verenigd Koninkrijk tot Brazilië en van India tot Nederland. Voor de film zijn talloze interviews gehouden met universitaire docenten die als vrijwilligers werken voor BIHE-studenten. Schrijnend duidelijk komt aan de orde hoe de bahá’í-jongeren in Iran toegang tot hoger onderwijs wordt ontzegd.
Er zijn veel artikelen en berichten over deze kwestie verschenen op diverse websites zoals die van de Daily Beast, the Globe and Mail, Star Tribune, Australian Broadcasting Corporation (ABC), the Irish Times, The Telegram, Pittsburg Post-Gazette, Amnesty International en World Religion News.
Op de bijeenkomst in Los Angeles werd gezegd dat brieven waren ontvangen van vier congresleden in Californië: Karen Bass, Janice Hahn, Alan Lowenthal en Edward Royce (voorzitter van de commissie Buitenlandse Zaken in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden), waarin het belang van universeel onderwijs werd benadrukt. De brieven waren speciaal geschreven ter ondersteuning van de campagne ‘Onderwijs is geen misdaad’.
De avond in Los Angeles bestond uit een aantal muzikale bijdragen, afgewisseld met gesproken teksten en live interviews met bahá’ís over de vervolgingen die zij hadden doorstaan in Iran. Het programma stond onder leiding van Maziar Bahari.
In een gesprek met de Amerikaanse acteur Rainn Wilson, die zelf bahá’í is, zei Maziar Bahari dat hij verrast was door het geweldloze en op stimulering van het onderwijs gerichte verzet van de bahá’ís in Iran. ‘Veel mensen in de wereld moeten leren van de bahá’ís’, zo voegde hij toe.
De actrice Eva LaRue droeg een emotioneel en dramatisch verhaal voor, dat was geschreven door Alistaire Taylor. Het was gebaseerd op de gedachten die Keyvan Rahimian had, een bahá’í die werd veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf vanwege zijn inspanningen voor BIHE, toen hij in afwachting was van het telefoontje om zich te melden bij de gevangenis voor het uitzitten van zijn straf. Na de vertelling volgde een optreden van Quattro Sound, een instrumenteel ensemble dat is genomineerd voor een Grammy Award.
Maziar Bahari sprak aansluitend met Farideh Samimi, de vrouw van een van de acht leden van de tweede Nationale Geestelijke Raad in Iran, (nationaal bestuursorgaan van de bahá’ís), die in december 1981 gearresteerd, berecht en geëxecuteerd werden.
De acteur Justin Baldoni vertelde daarna een fictief verhaal over een jonge vrouw, genaamd Behfar, die probeert toelatingsexamens te doen voor de universiteit, maar die toegang wordt geweigerd omdat zij bahá’í is. Zij verklaart dan ‘dat de overheid er nooit in zal slagen om ons te beletten een studie te volgen. Onderwijs is een van de twaalf pilaren van onze religie’.
Maziar Bahari interviewde ook Marjan Davoudi die in de jaren tachtig van de vorige eeuw weggestuurd werd van de universiteit. Zij zei dat de decaan van de universiteit tegen haar zei: ‘Jij bent geen mens. Je bent lager dan een dier. Sodemieter op uit mijn kantoor’. Alhoewel ze kapot was van de gebeurtenissen, nam ze zich voor dat ze nooit zou stoppen met studeren. Later kreeg ze de gelegenheid om schriftelijke cursussen te volgen aan de universiteit van Indiana. Al het materiaal dat ze gebruikte, met uitzondering van één origineel tekstboek, waren fotokopieën. Het kostte haar twaalf jaar om een bachelor graad te behalen aan de universiteit van Indiana.
Later volgde een voordracht van de acteur Antony Azizi, waarin Sonia, een fictieve bahá’í-student centraal stond. Bahá’ís liegen niet over wie zij zijn, zo was zij van jongs af aan opgevoed. Ze werd op de proef gesteld toen ze een prijs zou ontvangen voor de beste student van de middelbare school, maar onder voorwaarde dat ze haar geloof zou opgeven. Dat weigerde ze, kreeg daardoor geen toegang tot de universiteit en ging uiteindelijk bij BIHE studeren.
Het programma in Los Angeles duurde twee uur en werd afgesloten met drie korte stukjes uit de film ‘To Light a Candle’. Maziar Bahari zei dat de Iraanse overheid er alles aan zal doen om de bahá’ís te beschuldigen van van alles en nog wat, maar dat zij daarmee in feite de belangstelling van moslimjongeren voor het Bahá’í-geloof doet toenemen. Het evenement werd afgesloten met een spetterende muzikale finale, waarin Ozomatli, Quattro Sound, Ellis Hall en K.C. Porter optraden. Het was een levendig slot van een avond die trieste maar ook inspirerende momenten kende. Het werd een eerbetoon aan de veerkracht van de Bahá’í-gemeenschap in Iran, die deze vijandigheid moet ondergaan.
