DEN HAAG, 24 juli 2018 (BWNS) – In een reeks van interactieve paneldiscussies, georganiseerd door de Bahá’í International Community (BIC), heeft een delegatie van jonge volwassenen geconsulteerd over de verantwoordelijkheid van hun generatie bij het bouwen van vreedzame en rechtvaardige samenlevingen en het herdefiniëren van de aard van leiderschap en macht. Het vond plaats tijdens een belangrijke jaarlijkse conferentie van de Verenigde Naties die van 9 tot 18 juli jl. werd gehouden.
Panelleden kwamen uit de gehele wereld om te consulteren over de verantwoordelijkheid van jonge mensen in het bereiken van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen.
Hoe kan de verantwoordelijkheid om voor de verbetering van de wereld te werken niet alleen het werk zijn van een relatief klein aantal deskundigen en professionals, maar eerder het recht van iedereen – een uitdrukking van wat het betekent om mens te zijn? Deze vraag speelde in het hoofd van Liam Stephens, een BIC-afgevaardigde en panellid uit Nederland. ‘Door op deze manier te denken, kan alles wat we doen – werk, studie, gezinsleven – ons naar een vreedzame en rechtvaardige samenleving brengen. Het stelt ons in staat om te zien dat iedereen een onderscheidende bijdrage kan leveren aan dit werk’, vertelde Liam Stephens aan zijn collega-panelleden.
BIC-afgevaardigden van het UN’s 2018 High Level Political Forum sloten zich aan bij vertegenwoordigers van samenwerkende organisaties in een reeks van BIC-panels die zich bezighouden met de bijdragen die jonge mensen kunnen leveren aan het bereiken van de mondiale duurzame ontwikkelingsdoelen, de Agenda 2030. Het forum is een jaarlijkse bijeenkomst van lidstaten van de VN en anderen om de voortgang bij het behalen van de ontwikkelingsdoelen te beoordelen. Naast het forum houden niet-gouvernementele organisaties – zoals BIC – soortgelijke evenementen. De drie panels onderzochten de kracht die inherent is aan diversiteit, de constructie van vreedzame en veerkrachtige samenlevingen en capaciteitsopbouw voor de transformatie van het gemeenschapsleven.
Wanneer jongeren in alle opzichten deelnemen aan het leven in de samenleving, beginnen ze fundamentele vragen te onderzoeken over hoe de samenleving vooruitgaat en wat de vooruitgang kan bevorderen of belemmeren. Deelnemers aan de BIC-panels merkten op dat voor de vooruitgang van de maatschappij capaciteit moet worden opgebouwd om betekenisvolle verandering bij steeds grotere aantallen mensen te bereiken.
Panellid en BIC-afgevaardigde uit Canada Eric Farr (rechts) bespreekt de rol van jongeren in de samenleving tijdens een forumgesprek dat deze maand werd gehouden.
De gesprekken waren ook gericht op nieuwe benaderingen van leiderschap, gebaseerd op een meer constructief begrip van macht en autoriteit. ‘Naarmate overgeërfde concepten van dominantie en controle worden achtergelaten en de kracht van samenwerking en eenheid van denken en handelen wordt omarmd, kunnen vermogens die inherent zijn aan de jongeren zichtbaar worden en gericht worden op het algemeen welzijn,’ verklaarde Emmanuel Zapata Caldas, een BIC-afgevaardigde en panellid uit Colombia. Jongeren ontwikkelen het vermogen om de positieve en negatieve krachten aan het werk in hun gemeenschap te identificeren; ze vertrouwen op de kracht van consultatie om verstandige groepsbeslissingen te nemen; en hun diepste verlangens zijn gericht op het onbaatzuchtig dienen van de samenleving, zei de heer Zapata Caldas.
In gesprekken met jonge mensen die leiding willen nemen in processen van sociale verandering, heeft panellid Upasana Chauhan, VN-vertegenwoordiger voor de Man Up-campagne, hen opgeroepen om ook anderen mee te nemen in het werk: ‘Een leider is niet iemand die alleen zelf vooruit rent, maar degene die de hele groep meeneemt’, merkte mw. Chauhan op. ‘Wanneer je 10 stappen voor bent op iemand anders, neem dan 15 minuten aan het einde van de dag en neem die persoon mee naar elke situatie die je helpt bij het leren en vooruitgaan.’
Deelnemers bespraken ook de implicaties van het concept dat de mensheid lijkt op een onderling verbonden menselijk lichaam, een centraal thema in de bahá’í-leringen, waarmee de talrijke banden van onderlinge verbondenheid tussen de volkeren van de wereld worden hooggeschat. Een jong panellid uit Afghanistan – Bahman Shahi, een afgevaardigde van de vredesopbouwende organisatie Search for Common Ground – wees op het belang van dergelijke banden in de hedendaagse maatschappij en in de toekomst, door te verwijzen naar een klassiek gedicht: ‘Het gaat over hoe de mens slechts één lichaam is en dat wanneer een deel pijn doet, het hele lichaam pijn doet. Dit is wat de wereld moet erkennen.’
Een ander belangrijk thema dat de deelnemers bespraken was identiteit, onderzoeken hoe bepaalde opvattingen over het zelf een gevoel van eenheid en een-zijn kunnen creëren, terwijl andere opvattingen een gevoel van het anders-zijn groter kunnen maken en verdeeldheid kunnen bevorderen. Alle drie de evenementen in de serie wilden onderzoeken hoe je een fundament kon leggen voor een gevoel van gedeelde identiteit. ‘In die essentiële aspecten van het leven – in de capaciteit van ieder mens om te dromen, te denken, te creëren; in het verlangen van elk hart om geluk te vinden, te groeien, om contact te maken met anderen – zijn we zonder onderscheid’, verklaarde Saphira Rameshfar, BIC-vertegenwoordiger en een van de organisatoren van de reeks bijeenkomsten.
